Hadi bir oyun oynayalım :)
Adı da “Faili Meçhul Kıyak” olsun. Veya “FMK Hareketi!”
Ufak şeylerle insanları mutlu ederek mutlu olmak… Hem de anonim biri olarak!
Tanımadığımız birilerine ufak bir iyilik yapıyoruz ve o kişi bunu kimin yaptığını bilmiyor. Çıkar düşünmeksizin kıyak yapmak ve o kişinin mutlu olmasını sağlamaktan söz ediyorum.
Bir yıl önce ‘Nefesimi Kesecek Anlar‘da paylaştığım isteklerden biri olan bu fikri daha sık yapmak istediğimi bir arkadaşıma söyleyince; “oo Tunç, sen ‘Amelie‘ ya da ‘İyilik Bul İyilik Yap‘ filmlerini izlemedin mi?” dedi. Ben de oturdum izledim Amelie’yi. Evet fikir aynıydı gerçekten ancak beni yıldırmadı daha önce yapılmış olması.
Bu öylesine bir oyun ki, çok kişi oynamalı deyip sizlerle de paylaşmak istiyorum.
Sonra nette biraz araştırınca bu fikrin farklı uygulamalarına denk gelsem de, benim kafamdakine en yakını bile kendi sitesinin reklamını yapıyordu. Oysa bu, herşeyi ile anonim olunca daha güzel.
Neyse, şimdi oyuna geçelim.
Yaratıcılığa son derece açık. Önce bir kartımız var, ondan bahsedelim.
Basitce tasarlanmış bu kartın sekiz adetini bir A4’e yerleştirdik. Dilerseniz bu A4’ü basıp sekiz tanesini aynı anda elde etmek mümkün. [Standart yazıcılar keşke lamine baskı da yapabilse!]
>> Baskı alabileceğiniz A4 boyutundaki dosyayı pdf veya jpeg baskı alabilirsiniz. (Linke sağ tıklayıp “save link as” veya “hedefi farklı kaydet” yaparak bilgisayara almak mümkün.)
Kart oyunun bulaşıcılığı ve devamı için gerekli. [Bir de “aa bak birisi burada ne unutmuş” denmemesi için!] Kime, ne zaman, hangi şartlarda bir kıyak yapacağımız da zaten belli olmaz. O yüzden bunları kesip cüzdanda taşıyoruz :)
Şimdi ilk etapta aklıma gelen birkaç fikir:
- Köprü gişesinde arkadaki arabanın parasını vermek ve hızla uzaklaşmak. Gişe görevlisinden kartı arkadaki arabanın şöförüne vermesini rica ediyoruz.
- Yaz sıcağında kalabalık bir belediye otobüsünün içinde buz gibi bir kasa kolayı unutmak (kartlar kolalara iliştirilmiş.)
- Uzun yıllar bakımsız kalan bir mezarı temizlemek ve çiçek dikmek. Kartı mezara bırakıyoruz. Oradan geçen birilerinin belki dikkatini çeker.
- Karta ataçlanmış 10 TL’lik bir banknotu yolda düşürmek.
- Birinin posta kutusuna gelen elektrik veya su faturasını alıp, ödemek. Sonrasında faturayı makbuz ve kartla beraber posta kutusuna geri koymak.
- Haftalardır pis kalmış bir arabayı gece yıkamak ve sonrasında kartı sileceğe iliştirmek.
- Vapur iskelesinde veya metroda turnikelerden birinin üstüne karta ataçlanmış bir jeton bırakmak.
- Sipariş verdiğimiz (bir alana ikincisi bedava) pizzayı komşumuzun zilini çalarak kapısına bırakıp kaçmak (kart pizza kutusunun içinde.)
- Apartmanda kapı önlerine konan çöp torbalarını kapıcıdan önce toplamak ve kartı kapıcının oturduğu evin kapısının altından içeri atmak.
- Görme engelli bir kişiye, yolda ona etrafındakileri anlatarak yardımcı olmak. [Bunu Amelie filminde gördüm!] Kartı o kişinin cebine atıyoruz. Belki bir yakını bulup okur sonradan ona.
- Desteğe muhtaç (lösemili çocuklar gibi) bir derneğin kapısına sabaha karşı içi oyuncak dolu bir sandık bırakmak (kart sandığın içinde.)
- Otomat, ankösörlü telefon veya atari salonlarındaki oyunlara karta ataçlanmış bir jeton bırakmak.
- Bakımsız bir bahçeyi tertemiz yapıp ortasına iki çiçek dikmek ve kartı sonradan çiçeğe bağlamak.
Bu örnekleri çoğaltmak mümkün tabii ki. Siz de aklınıza gelenleri burada paylaşırsanız mutlu olurum.
Ben ilk kartları kesip cüzdanıma koydum. Gördükçe hatırlamak adına bile faydası olacak.
Ne kadar heyecanlanırım, sadece üç kişi bile bu oyunu oynadığını buraya yazsa. Yoksa ‘Bedava Kucak‘ olayına benzer bir beklentimiz yok tabii ki.
Veya pardon, neden olmasın ki… Hadi abartalım; bu kartlardan birinin yarın dönüp dolaşıp (ve hala sağlam kalıp :) bize ulaştığını düşünsenize…
Kelimelerin yetersiz kaldığı… hatta nefesimizin kesildiği an olmaz mı o an?
1. Güncelleme: FMK ile ilgili sonradan kaleme aldığımız gelişmeler:
- Faili Meçhul Kıyak Hareketi’nde İlk On Gün.
- FMK Hareketi Öldürecek Beni Heyecandan :)
- Faili Meçhul Kıyak Bir Aylık Oldu! [Beyaz Show videosu]
- Ne Mutlu Böyle Deli Olmaya!
2. Güncelleme: İngilizce kartlarımızı da yaptık [anonymous favour]: pdf, jpg. (Bu iki linkten birine sağ tıklayıp “save link as” veya “hedefi farklı kaydet” yaparak bilgisayara almak mümkün.)
3. Güncelleme: Bunlar da Almancası [ein anonymer gefallen]: pdf, jpg. (Bu iki linkten birine sağ tıklayıp ‘save link as’ veya ‘hedefi farklı kaydet’ yaparak bilgisayara alıp sonrasında çıktı almak mümkün.)
4. Güncelleme: “Beni REDDetin!” Veya “REDD Hareketi!” FMK bir yaşına basarken ona kardeş geldi :)
5. Güncelleme: 27 Şubat’ı Dünya FMK Günü! ilan ettik! (Bu da Pazar günü Taksim’de kameramıza yakalananlar: Taksim Muzurlukları :)
6. Güncelleme: İlk kitabımız Sıfır raflara çıktı. İçinde “Faili Meçhul Kıyak” oyunumuz da var : )
Tunç Kılınç – Sıfır
Yorumlar 864
bayıldım ben bu fikre :)
ben de varım ben de))
Faili belli (Ece’nin Balkonu) bir kıyak seni tanımamı sağladı. Şimdi hemen kartlarımı kesip hazırlıyorum. Blogumda da seni tüm okurlarımla tanıştırıyorum.
Ne kadar güzel olur değil mi, birisini hem de güzel bir şekilde şaşırtmak, hiç beklemediği bir anda küçücük bir hoşluk yapmak. O gün hem iyiliği yapana, hem iyilik yapılan kişiye kötü geçer mi ondan sonra? Ya bir gün benim kapımda, çantamda, avucumun içinde de bir kart olursa ? Tadından yenmez.
Sen dahil hepimiz de pek saf ve iyi miyiz? Galiba ve ne güzel ki böyle… Sevgiler.
Çok başarılı ve yararlı bir fikir. 16 tanesi şimdiden cüzdanımda :)
Mutlaka gerçekleştireceğim.
Hani bazen markete gidersiniz. Ufak bir çocuk çikolata görmüştür ama annesi kızım şimdi paramız yok sonra alırız falan diyerek çocuğun elindeki çikolatayı alıp kenara koymuştur. Sonra sen kendi kucağındaki çikolata, çerezlere bakarsın… Sonra market çıkışı o çocuğun yanına gidip almak istediği çikolatayı ona verirsin, gözlerinde ki o mutluluğu görürsün…
Bunun kadar güzel bir şey olabilir mi bilmiyorum… Evet ben bunu yaptım, o mutluluğu tattım. Artık yanına bir de kağıt koyacağım :)
nerde benim printerim, harika fikir. I am in!
parmak!:)
Ben böyle yaratıcı fikir görmedim, duymadım. 10 kişiye ilet zımbırtılarının yerine geçsin isteyenler parmak kaldırsın lütfen…
Abi düşünce güzel de uygulamalarda sakatlık çıkarabilir. Mesela adamın faturasını yatırırsak ve dekontu yerine koyarken adam bizi görse, ulan sen kimsin ne hakla benim faturamı ödüyorsun ne demek istiyosun lan sen bana ! diye sonu hiç de olumlu bitmeyen bir maceraya götürebilir, ya da karısına kim ödemiş bu faturayı ha ! söylesene, ne demek bilmiyorum lan yoksa seninle mi ilgili… gibisinde geriye dönüşü olmayacak facialara yol açabilir.
Yani hayatla oynamak, alışılmışın dışına çıkmak biraz riskli olabilir. Ama macera ve zevk yaşamak isteyen denesin lakin ben denemeyeceğim, hayatı olduğu gibi yaşamak daha güzel, kimsenin hayatıma burnunu sokup iyi ya da kotu etki etmesini istemem. Sonucta hayat benım, ıyı ya da kotu…
Fikir Atölyesinden yine harika bir fikir. Bloguma da koydum. Karınca kararınca.
Bir kaç sene önce tatil için gittiğim bir otelde küçük çocukları ile gelmiş olan genç bir çift vardı. Hemen her akşam, çocuklarının huzursuzluk çıkartması yüzünden doğru dürüst yemeklerini yiyemiyorlardı. Kadın yemeğini yiyorken, adam çocuğu olalamaya çalışıyor, sonra yemek yeme sırası diğerine geçiyor filan.
Bir akşam, daha yemek serisi başlamadan bu genç çiftin yanına gittim ve onlar yemeklerini yerken çocuklarıyla ilgilenebileceğimi söyledim. Günlerdir aynı otelde kaldığımız ve sima olarak beni tanıdıklarından hiç bir güven sorunu yaşamadan üstelik seve seve ufaklığı bana teslim ettiler. Biz de bir buçuk saat kadar ufaklıkla baya takıldık eğlendik, onlarda başbaşa bir yemek yediler.
Evet böyle olunca faili meçhul olmuyor ama çarşıda pazarda, yolda otobüsde artık her nerede karşıma çıkarsa, huzursuzlanan ve annesini delirtmek üzere olana çocukların bir şekilde dikkatini dağıtmak, durup iki dakika onlarla konuşmak, onlara komiklik yapıp ağlamalarını durdurmak, bazen sadece somurtmuş oturan bir çocuğa bir göz kırpıp gülümsemek işte bunlar da benim küçük kıyaklarım.
Kart dağıtmam gerekmiyor değil mi? :D
Tunç süper bir akım başlatıyorsun, ben de destekliyorum =)
her ne kadar ülke sınırları içinde yaşamasam da bakarsın birkaç sene sonra kart İngilter’deki Turkler arasında da yayılıvermiş olur ama ingilizcesini çıkartsak burada daha iyi yayılır.
Gercekten atolyeden çıkan atolyeye yakışan çok hoş bir fikir bu!
güzel düşünce, siteme konu açıldı ordan gördüm ben de.
internette dolaşmaya başlamış, bakalım normal hayattada karşılaşacak mıyız :)
harikasınız…
şu ana kadar sitenizin sessiz takipçilerindendim. bu süper teklife sessiz kalamazdım.
ben de kardeşini seç sitesinden birkaç öğrenciye bu kartları koyup kitap, oyuncak göndereceğim.
bana yaklaşık 6 öy önce gelen bir iletiyi de sizinle paylaşmak istedim. bu da çok güzel bir fikir. ben uyguluyorum. ama devam ediyor mu bilmiyorum.
sevgiyle kalın.
“Book Crossing:
Amerika’da yeni bir moda cikmis: Birtakim mechul kisiler, kamuya acik yerlere birtakim kitaplar birakiyorlarmis. Diyelim bir parka gidip bir banka oturuyorsun, bankta bir kitapla karsilasiyorsun. Mahallede yasayan bircok kadinin ortaklasa kullandigi’camasir yikama merkezine’ gidiyorsun, makinelerden birinin ustunde bir kitap. Trene biniyorsun, aa, koltugunda bir kitap bulunuyor. ‘Marketten’ alisveris ederken elini atiyorsun, birisi biskuvi paketleriyle cips paketlerinin arasina bir kitap yerlestirmis. Telefon kulubesine giriyorsun, telefonun yaninda bir kitap… Define bulmak gibi! Roman, siir, oyku, deneme, artik bahtina ne cikarsa…
Bu moda Italya’da ve Fransa’da da yayilmakta. Kitabi birakan kisi kimligini gizli tutuyor, kitabin parasini da helal ediyor. Tek ricasi var, siz de okuduktan sonra buna benzer bir yere birakin da baskalari da yararlansinlar. Fakat bunu baslatan kisi belli: Ron Hornbaker adinda, Missouri eyaletinden bir bilgisayarci.
Bu olaya ‘BookCrossing’ deniyormus. ‘Kitap gezdirme’ diye mi tercume edelim.. Fransa’da boyle ‘crossing’ yapan dokuz bin kisi varmis daha simdiden, ortalikta dolasan serseri kitap sayisi da on bini gecmis…
Bu nedir biliyor musunuz arkadaslar? Bu bir cesit’okuma ve okutma kampanyasidir’. Paylasmaktir ve basli basina bir projedir.
Türkbükü’nde de başlamış.
Turkbuku’nde plajdayim. Bir baktim, yattigim yerde bir kitap var.. Adi,’Yildizli, yagmurlu geceler’.. ‘Ah, biri unutmus’ derken, kapagini acip icine bakmak istedim ve beni sasirtan bir yazi gordum;
‘Ben bu kitabi severek okudum. Ve bitirdigim yerde birakiyorum. Sizin de seveceginize eminim. Severseniz okuyun, sevmezseniz aynen buldugunuz yerde birakin. Okursaniz, numara verdikten sonra sizde oldugunuz yerde birakin lutfen.. 03 / 2005 Turkbuku..’ 03.. Ucuncu kisinin bu kitabi biraktigini belirtiyormus. Diger iki kisiden biri Istanbul’da birakmis, digeri ise Bodrum’da birakmis.. Ben aldim kitabi Istanbul’a geldim ve hala okuyorum. Bitirince ben de ’04’ve nerede okumussam yazip birakacagim.
Megerse bu yeni adetmis.. Ozellikle Londra’da cok yayginmis. Parklarda birakiyorlarmis okuduklari kitaplari insanlar. Londra’da birakilan bir kitap Kuzey İrlanda’dan cikmis.. Bakalim benim birakacagim kitap nereden cikacak?
Elinizdeki kitabi buldugunuz ilk noktaya birakmadan once
http://www.bookcrossing.com
sitesini incelemenizi tavsiye ederim. Siteye girince 2.5 milyon kitabin hala dolasmakta oldugunu goreceksiniz.
Amaclari tum dunyayi bir kutuphaneye cevirmek! Kitaba bir etiket aliniyor, sisteme kitapla ilgili bir takim giriliyor, bu etiket uzerinde ise bulana kitabin BookCrossing eylemi icersinde birakildigi, eger ulasim imkani var ise sisteme bulunma ile ilgili ve eger el degistirecekse bir sonra birakilacagi durak..vs ile ilgili bilgiler veriliyor. Bu sayede kitabinizi takip edebiliyorsunuz.
Cafe’de, otel lobisinde, sinema’da kitap bulursaniz, sasirmayin hemen icine bakin, book crossing olabilir..”
Pingback: sertalp bilal » FMK Hareketi!
ben bu etkinliği radyoda dinledim çok hoşuma gitti.
bunu bulan da çok ince bi zekâ olduğuna inanıyorum. Tunç, gerçekten hayatımda duyduğu çok ama çok güzel bi etkinlik, seni tebrik ediyorum. Keşke herkes gereksiz girişimlerde bulunacağına böyle şeylerde bulunsa insanlar daha mutlu olur ve mutlu eder.
seni çok ama çok tebrik ediyorum zekâna hayran kaldım Tunç, ilerde daha farklı ve güzel şeyler çıkaracağına inanıyorum. bundan sonra seni hep takip edeceğim.
Pingback: Çek Bir Kıyak, Faili Meçhul Olsun… | Faruk Süleymanoğlu
@Recep Hilmi
Teşekkürer :) Farklı bir deneyim oldu :)
Fakat karakoldan bir kaç kişiyi eylemcilerimiz arasına dahil edebilmişimdir diye düşünüyorum :)
Geçmiş olsun Barış Hocam :)
Harika bir fikir. Yayılıp giderse blogları da herkes tanımış olur…
Üstteki yoruma editleme yapamadım fakat şunları da ilave edeyim. :)
Yorumlarda okuduğum kadarıyla benden başka bu tür süprizlerle karşılaşan yok :) Yahu zaten süprizler ülkesinde yaşıyoruz ama benim ayrıcalığım oldu biraz da sizlerden.
FMK eylemlerinde amaç zaten ortada. Ben karakoldaki polisleri ve eli sopalı saygı değer abimizi FMK konusunda bilgilendirmiş oldum. En azından oturup hep beraber sitedeki bu yazıyı okuduk. ve eyleme 1 kişi daha kazandırmış olma ihtimalim var.
Tamam kafama denk gelen o yumuşacık odun belki bir an pes etmeyi düşündürdü bana lakin FMK destekçisi 1 kişi bile sağlayabildiysem bence yaptıklarıma değdi.
FMK eylemcilerine bol şans diliyorum fakat tek tavsiyem arabalardan uzak durmanız :)
Ayrıca kim çalmak için gittiği arabayı yıkayıp öyle çalar ki?
FMK gönüllüleri olarak eylemlerimize devam edeceğiz. :)
Ülkemizin henüz böyle bir harekete hazır olmadığını dün bizzat gördüm. Başarıyla gerçekleştiren arkadaşlar muhakkak vardır ama ben hüsrana uğradım :)
Dün FMK için araba yıkama fikrin hoşuma gitti. Yapayım dedim. Gittim yıkamaya. Kovalar vs. Herşey hazır başladım arabayı ıslatmaya. Sonra bir bağırış duydum adam koşarak aşağı indi, arkasından polisler falan gittik hep beraber karakola.
Bizzat sitende yazıyı okuttum fakat zor kurtardım paçayı. Kafama hafifçe yediğim o yumuşacık odun parçası da cabası :))
evet bu filmi izlemişdim. ama sen bu filmi bilmeden kendi aklınla bu fikri düşündüysen eğer ne mutlu sana. gerçekden güzel fikir. hatta bu hareketi genişletip yaymak için bir blog açsak mı? ve bu harekete üye olsak blogda.. artı bu kartı da kendi bloglarımızda yayınlasak da olur..
mesela ben bu kartı bloğuma koyup ve resme de link verip direk senin bu yazına yönlendirmeyi istiyorum.
Pingback: Çek bir kıyak, Faili Meçhul olsun! > Nahnu.Org
gerçekten de çok güsel bi hareket, olay bu.
kamil bekir’in fikrini uygulamak için yola koyuldum şu sıralarda.
Güzel fikir, ancak öncelikle ihtiyacı olanları tespit edip bu jestlerde onlara öncelik versek hoş olmaz mı?
Pingback: Faili Meçhul Kıyak! « Ömer Enis
Süper.. Çok keyifli; içinde olmak isteyeceğim ama yönlendirmeden aklıma gelmeyecek bir oyun..
Yönlendirme için teşekkürler Tunç..:)
çok güzel bir fikir ben her birkaç günde bir tuvalete ünlü kişilerden özlü sözlerden bir tane yazıp asarım sabah sabah eşim okuyunca gülümser. ve altına karikatür yaparım. bazen de apartman girişine çok hoş oluyor. bu fikir de güzel fakat daha farklı ve yaratıcı olabilir, ne biliyim etrafımızdaki sıkkın görünen kuyrukta bekleyen insanlar için, otobüse sıkışan insanlara, içinde güzel bir söz yazılı kart verilebilir. gibi…
Buna başlamak gayet zevkli olacak, nişantaşı ofisimizin etrafından mı başlasak, aslında teşvikiye camii iyi bir başlangıç yeri olabilir.
beni hiç şaşırtmadın tunç …
çok keyifli ve güzel bir başlangıç yapmışsın, tebrikler.
devamını getirmekte bize düşer dimi ama :)
Fena değil fikirlerin ancak bu kart, para gerektirmeyen türden iyiliklere iliştirilesi cinsten olsa..sa sa saaaa.. hayat bayram olsaaa..
süper bir oyun.
hem kendin için hem de çevrendeki onlarca insan için…
ben de varım ..:)
yasasin iyilik :-)
bu yorum gerçekten çok hoş ve eğlenceli hemde büyük incelik taşıyan bir davranış zinciri..
süpersin tunc yaa =))
ben de varım hatta cuzdanıma koydum bile.
okuduğumda hayal ediyordum yapınca nasıl olcam acaba ayy süper bişi ya, sen çok yaşa tunç :):)
mümkün ise ”kıyak” yerine ”jest” yada ”hediye” gibi naif bir tabir kullanalım. kıyak argoda haksız kazanç yada ahlak dişı yardım, sözlük anlamında atların çiftleşmesine yardımcı olmak demektir.
çok hoş bir oyun ben de varım :)
Ben okuduğumda süper fikir dedim.
Cüzdana koymak konusunda biraz kararsısızım açıkcası düşünsenize cüzdanınızı kaybediyorsunuz.Bulan eleman içinde bir kart buluyor faili meçhul kıyak (+yeni aldığınız maaşınızla beraber):)
Ama fikir süper! Ben de bu kıyak olayına en kısa zamanda yapmayı düşünüyorum.
Yaw yorumları okuması bile çok keyifli.. iki gündür aklıma geldikçe nasıl gidiyor diye yorumlara bakıyorum…
Aklıma bi müşterimle konuştuklarım geldi. Zarara gireceği bir ürünü almak üzere olan müşterime “ödediğiniz paraya değmez bence almayın” dedim. O da almamıştı evde hesabını yapmış tekrar geldi yanıma ve herkesin para ödeyip gittiği bir seminere beni, ücretsiz davet etmişti. Bu çok hoş bi duyguydu…
Keşke bu yapılan Faili Meçhul Kıyaklar kameraya çekilebilse. O şaşkınlık ve mutluluk ifadelerini seyredebilsek.
üstat bu nasıl?
FMK Hareketine önderlik edebilecek fantastik bir video.
youtube.com/watch?v=9SwbHl3L3Q4
gerçekten çok yaratıcı bir oyun
Kartları kestim cüzdanıma yerleştirdim… Umarım “pintiliğimle” başaçıkabilir ve bu oluşumun bir parçası olabilirim… Kartların arkasına bu başlığın linkini yazmak istiyorum ki bu oluşumun geridönüşümünü, yarattığı etkiyi daha kısa zamanda öğrenebilelim… Ancak herhangi bir suistimalin sözkonusu olmasından korkuyorum…
Fikir züper (her zamanki gibi)…
Bu arada Tunç Bey ile röportaj yapmak istiyorum, duyrulur…=)
ekşi sözlükten verilmiş bir link ile keşfettim burayı ve bu gün başıma gelen en güzel şey. fikir harika ve sıcacık. katılan insanların tepkisi umut verici. kendi hayatımda paylaşmayı ve vermeyi seven biriyim ama bu farklı bir durum. organize olma ve büyüme şansı var. bu daha çok iyilik demek. şu andan itibaren içindeyim. zaman zaman yaşadığım hoşlukları da buradan paylaşacağım.
son olarak nacizane küçük bir uyarı! suistimal edilebilir jestler yapmayın. örneğin restorantta başkası için ödediğiniz hesap hiç dillendirilmeden tekar tahsil edilebilir. hem amacına ulaşmaz hem suistimal kapasitesi olan insanlar için kolay eylemdir-teşvik edicidir.
izniniz ile bir de öneri:
jest yaptığımızda 3 kart bırakırsak, yaşadığı güzelliğin etkisinin sıcağı ile ve hazır bırakacak kartı varken bir insanı daha hareketin içine çekebiliriz. bunu yapıp getirdiği hazzı tadan insanda kalıcı olması daha kuvvetli ihtimaldir. hem jest içinde lesttir. herkesin kart çoğaltacak ortamı olmayabilir.
merhaba tunç, fikir muhteşem, yazını az önce okudum ve hemen eyleme gectim.
ben öğrenci yurdunda kalıyorum ve bu kartların çıktısını alıp bir kaç muhtelif yere bıraktım, bir iki tanesini de arkadaşlarımın odasına bıraktım. sabah kalktıklarındaki yüz ifadelerini çok merak ediyorum ama o kartları odalarında yataklarının ucuna bırakırken yaşadığım mutluluk heyecan bile bu eylemi yapmak için yeterli ve inanıyorumki yakın zaman da kaldığım yurtta bu hareketin daha da yaygınlaşacağını düşünüyorum.
umarım tüm şehirde yayılır ve bu kartların cüzdanda olması bile algıda seçicicilik dediğimiz duygunun yani algılarımızın her an nasıl bir iyilik yapabilirim sorusuna da yönlendirebileceğini düşünüyorum. en azından öyle olmasını umuyorum…
Çok iyi düşünce, hemen çıktı alıp ne yapabilirim diye düşünmeye başlıyorum:)
Çok güzel birşeymiş bu. Ben de kartları bastırıp yarın başlıyorum.
Pingback: Uğur Özmen » Başkası ile çalışmak
Evet abi,
Azcık daha sabırlı olsaydın. Ne olurdu yani? Demircan ile alıcaktık domaini.
Neyse.
Hayırlı olsun :)
Ah be Tunç abi,
Bi gün daha beklesen ben de bi kıyak yapıp sana domain’i alıyodum ama benden erken davranmışsın. Neyse, sağlık olsun :). Hayırlı olsun tabi bu arada, yine şahane bi fikir. Bu haftaiçi okul kantininde deneyip yazıcam tekrar buraya :).
Merhaba
FMK ilk denemesi başarılı geçti demek, bende bugün yapmak istiyorum birisine, yapar yapmazda izlenimlerimi sizlerle palaşıcam.
küçük kıyaklarla büyük mutluluklar yaşanmasi… kulaga bile hos geliyor :) hele de kriz yuzunden herkesin bunaldigi bir zamanda. bide olayin bize dondugunu gormek (benim bole bi beklentim yok) mutlulugun dorugu olur gercekten.
aklimda bikac orjinal fikir olusturdum hemen. yaptiktan sonra yaptigim kisinin tepkisini de gozleyecegim. olayin zevki burda heralde :)
FMK Hareketi’nde ilk kartımı kullandım! Çok ufak bir şeydi ama yaşattığı duygu kocamandı :)
Dün gece 10 kişilik bir gruptuk. Metro istasyonunda jeton alınan açık gişenin yanındaki kapalı gişenin önüne bir adet kartın üstüne jeton bıraktık. 20 metre kadar uzaktan da merakla izliyoruz.
Yaklaşık 2-3 dakika kimse görmedi jetonu. Meğerse insanlar sadece aceleyle sıraya girip etraflarına pek bakmıyorlarmış :)
Neyse sonra, sıradaki 19-20 yaşlarında bir çiftin dikkatini çekti bu. Çocuk sıradan çıkarak karta yöneldi. Bombaya bakar gibi çekinerek bakıyor :) Sonra kartı eline alıp okudu ve yüzünde harika bir gülümseme belirdi. Kız arkadaşı meraktan çatlıyor bu arada :)
Sonra jeton ve kartı alıp kızın yanına gitti, birlikte okudular. İkisinin de şaşkınlık ve mutluluğunu görmeliydiniz. Sıra kendilerine gelince sadece tek jeton aldılar ve bizim önümüzden geçerken çocuk kartı cüzdanına yerleştiriyor ve kız arkadaşına aynen şöyle diyordu:
“Süper bi şey bu. Şahane! Biz de bu gece mutlaka başka birisine bunu yapmalıyız…”
Onların yaşadığı şaşkınlığı görmek ve yüzlerini gülümsetebilmek bizlere de öylesine muhteşem duygular yaşattı ki, anlatamam size.
Çok çok ufak bir hareket, onların kısa süreliğine de olsa gündemini değiştirmiş, “iyilik” yapma konseptini hatırlatmıştı. Hem de bunun anonim olarak yapıldığında ne kadar eğlenceli olabileceğini…
Bu deneyimi yaşayan gruptaki herkesin o an benden birer tane kart istemesi ise FMK Hareketi adına beni bir başka sevindirdi, o ayrı :)
Tunç abi harikasın aklıma ilk olarak 2009 yerel seçimler de oy pusulasına oyumu kullanıp bir ataç ile kıstırıp oyumu kullanacağım….:)
Merhaba,
İyilikleri, “kıyak” ları anonim olarak yaptığımız gibi, yapılan iyilikleri, kıyakları “ben yaptım” demekten hoşlanmadığım için bu yorumu da anonim olarak yapıyorum. (E-Posta adresimden sadece Tunç görebilecektir.)
Dün gece, A4’ü çıktı olarak aldım ve aklımda ki bir kaç ufak fikiri hayata geçirdim. Birincisi, gittiğim bir mekan’da tanımadığım bir masanın hesabını ödeyip, hesap olarak kartı yollatmak oldu.
İkincisi, bazı alışveriş merkezlerinde ve sinemalarda masaj koltukları olur. Bu masaj koltukları 1 TL’lik (değişebiliyor) bozuk paralar ile çalışıyor. Ben de, insanlar kullanabilsin diye 5 adet 1 TL’yi makinanın yanına koyup paraların altlarına kartlardan birini yerleştirdim.
Üçüncüsü de benzer şekilde, Starbucks’a girip benden üç kişi sonra ilk gelen kişiye bedava Frappucino ve yanında kartlardan birini vermelerini istedim. Kızın suratında ki gülümsemeyi görmeliydiniz.
Fikir için teşekkürler. Kendinize iyi bakın, iyilik yapın ve iyilik yapmanın verdiği huzuru tadın. Gerçekten.
Fikir cok güzel, yanlis anlamadiysam burada amac maddi yardim degil de insanlari mutlu etmek!
Bizi neler mutlu eder, önce onu düsünmeliyiz sanirim, baskalarini da bu sekilde mutlu edebiliriz… Nacizane düsüncem bu, sevgili Gülay, “yaptim” demeyi cok isterdim ama melasef ben de daha yapamadim :((
ben yapacagım gercekten güzel bir fikir..
ya şu ingilizce için de bir oyun çıkaran var mı öğrenmesi kolay bir oyun:))
öğrenemedim bir türlü.
Tunç ”İyilik yap iyilik bul” filmini izledikten sonra böyle birşeyler yapmalı ve gerçekten yaşadığımızı tüm hücrelerimizde hissetmeliyiz diye düşünüyordum.
Senin fikrin yine süper…
YAPMALIYIZ KESİNLİKLE.
bulunduğum ortamda insanlara rahatsızlık veren hayvanlara girişmek suretiyle ben de kas gücümle bu harekete katılmak istiyorum. şaka şaka
buna benzer bir mekana kitap bırakma hareketi (seyyar kitap) yapılmıştı daha önce.
yukarda bir arkadaşımızın da belirttiği gibi nokta atışı değil de rastgele yapıldığı için gereken ilgiyi görmedi.
Konu karşılıksız yardım olunca yazıyı okurken bir yardım kuruluşunun yaptıkları geldi aklıma.
Hani bir dernek var ya?
Sloganı Yüzyılın İyilik Hareketi olan :)))
Rezilliği paçalarından akmıştı yakın zamanda.
Bence yüzyılın iyilik hareketi “Faili Meçhul Kıyak hareketidir.”
Merhaba Tunç, eskiden sadaka taşları olurmuş, ihtiyacı olanlar oradan para alırmış bir nevi bunun yeni versiyonu. Fakat bazı iyilikleri yapmakta zor oluyor.
Misal ben Levent’te çalışıyorum, akşamları da Eminönü’ne İstanbul Ticaret Üniversitesi’ne gidiyorum, Kabataş civarında insanlardan alıp Eminönü’ne kadar götürmek istiyorum. Bazen insanlar az iken sorabiliyorum ama çok kalabalık oldu mu sormaya çekiniyorum. Ama genede bunu yapabildim. Tabi burada karşıdaki insan da çekinebiliyor. Hatta bu arabaya aldıgım kişilerden birisi ile dayımın damadı ile bir zamanlar aynı işyerinde çalıştıklarını ögrendim.
Evet anonim kıyaklar güzeldir.
Yine süpermen olmuşsun bu yazınla Tunç.
En azından karta 10 TL ataçlayıp İstiklal’de bir yere bırakabilirim…
Tek kelimeyle muhteşem bir fikir.
Mutluluklar gerçekten küçük sürprizlerde gizlidir çoğu zaman. Bi kart bırakmasam da bunu yapacağıma eminim :)
Sevgili Tunç,
Çok iyi niyetlisin, karşılıksız iyilik yapmayı teşvik etmeye çalışmanı, gittikçe bencilleşen insanların türediği günümüzde, gerçekten taktir ediyorum.
Ancak bir kaç arkadaşımızın da belirttiği gibi, bence iyiliklerin, gerçekten ihtiyacı olan birilerine yönelmesi çok daha iyi olur. Ne yazık ki çoğumuz kendimizle o kadar meşgulüz ki, etrafımızdaki insanları gözlemlemeyi ya da empati yapabilmeyi bilmiyoruz ve düşünmüyoruz bile..
O kadar çok anım varki bu konuda, kimsenin umursamayıp benim yardım ettiğim durumlar.. Ancak burada bu kadar insanın karşılıksız iyilik yapmayı istemesi ve senin başlattığın düşünceye katılması beni çok mutlu etti tabii. Günlük hayatta kendi koşuşturmamız arasında biraz olsun çevremizde olan bitene, gözlerimizi açabilirsek, bence herkes ihtiyacı olanı görecek ve o an ne gerekiyorsa onu yapacaktır ve kartını o kişiye verecektir..
Benim sloganım, “iyilik yap, iyilik bul.” Şimdiye dek, her zaman karşılıksız iyilik yaptım, ama hiç beklemediğim zamanlarda, zor anlarda, bir yerlerden beni gülümseten, ışık olan, kendiliğinden bana yardımıcı olan insanlar oldu.. Bumerang misali..
Sevgiyle kalın.
Sanırım benim daha çok bu kartlardan birine denk gelmeye ihtiyacım var şu günlerde.. .) ama elimizden geleni yaparız tabii ki .)
Yine ben.
Okuduğum otuz küsür yorumda genelde “kesip cüzdamına koydum”, “hemen yarın başlayacağım ve buraya yazacağım” gibi yorumlar okudum. Hepinize güveniyorum (ne haddime ise belki de gaza getirmeye çalışıyorum hani amaç hiç fena değil de ondan) ve bu otuz yorumun altında en az otuz tane de
-cağım,-ceğim ile biten değil de -tım -tim ile biten yorumları okumayı sabırsızlıkla bekliyorum.
Sevgiler…
Yaklaşık iki ay önce idi. 8 yaşındaki oğlumla yolda yürüyorduk. Otobüs durağından geçerken bir anne ve kızının bize doğru hızlıca koşarak, duraktaki otobüse yetişmeye çalıştıklarını farkedip dönüp otobüse baktığımda otobüsün hereket etmeye başladığını, anne ve kıza baktığımda hala yetişmek ümidiyle hızlıca koştuklarını gördüm. Hemen birşeyler yapmak istedim ama otobüs benim yanımdan geçmişti elimi kaldırıp durduramazdım göremezdi beni, ben de hemen kuvvetli bir ıslık çalarak otobüse ulaşmaya çalıştım ve başardım.
Bunu yaptığımda anne ve kızı yanımdan geçmiş beni fark etmemiş hatta otobüsün kendileri için durduğuna şaşırmış bir vaziyette yolda bekleyen otobüse büyük bir mutlulukla bindiler. Orada bir süre durup otobüs hareket edene kadar onlara baktık. Zaten bu bahsettiklerim yaklaşık üç bilemedin dört saniye içinde gerçekleşti. Anlattığım çok basit bir olay ama kendimi onların yerine koyduğumda o otobüse yetişmekten nasıl mutlu olacağımı düşününce değerini anlıyor insan.
Sadece biraz empati. Kendini karşındakinin yerine koyabilmek. İyi olmaya çalışmayın planlamayın gerek yok. Sadece kendinizi biraz karşınızda kim varsa, yaşlı ise yaşlı, çocuk ise çocuk, bir an onun yerine koyun her şey kendiğinden olacaktır.
Tabi eğer gerçekten yapmak isterseniz…
Ve mutlu başladığımız yürüyüş, oğluma aslında mutlu olmanın çok basit şeylerde gizli olduğunu ve aslında en büyük mutluluğun insanın başkalarını mutlu etmesiyle elde edilebileceğini anlatarak çok daha mutlu bir şekilde eve kadar devam etti. Gerçekten inanılmaz bir huzur (bu konu ile ilgili ama çaktırmadan yapamayacağım ama nasıl yapacağımı kestiremediğim başka bir olay daha yazacağım. Hala düşünüyor değilim onu da sonuçlandırdım, gerçi biraz zor oldu ama yapabildim.)
Kendinize iyi bakarken başkalarını ihmal etmeyin.
Sanırım 35 yıl olmuştur.
Çiçek Pasajı?nda ayakçı birahanelerden birindeyim. Öğrenci harçlığım, ancak bir kokoreç ve bir biraya yetiyor. Yerimi aldım. Mevzi tuttum.
Yanımda bir amca? Birayı tuzlu fıstık ile içiyor. ?Alsana? dedi bana? ?Bu kadarı bana fazla??
2 ? 3 tane aldım. İdareli yiyorum hem kokoreçi hem de fıstığı. Dedim ya, öğrenci harçlığı?Oysa, o yıllarda hani ?bir oturuşta??
Amca ile sohbet ettik biraz. ?Ne yapıyorum, nerede okuyorum, dersler nasıl?? Sonra fıstığın yarıdan fazlasını benim önüme itti. ?Allahaısmarladık?? ?Güle güle? ? Amca gitti.
Ben, devam? İdareli? Uzata uzata bir büyük birayı keyifle içtim.
Hesabı ödeyecektim. Amca ödemiş.
Bu muhteşem günü aklıma getiren Tunç?
Mutlaka gerçekleştirin.
Muhteşem…
Hemen yarın iş yerimde kartları çıkış alacağım ve cüzdanımda taşıyacağım. Çok çok çok güzel bir fikir…
Ayrıca bunun bir hareket olarak yayıldığını, FMK Hareketi’nin giderek büyüdüğünü ve benim bir haberci olarak bu haberi ilk medyada yazan kişi olduğumu da hayal ediyorum. Yani bu kıyaktan kendime de bir kıyak çıkartıcam hem de hareketin büyümesine katkıda bulunarak bir taşla iki kuş vurucam….
Ama ama ‘önce insanım sonra gazeteci :)’ şiarından hareketle bizzat bu hareketin yayılması için çalışacağım….
Sanırım en çok çocukları ve yaşlıları sevindirmek güzel…
Mesela maça gidecek parası olmayan bir çocuğa iyi bir yerden iki kişilik maç bileti almak…
Konuşmaya ihtiyacı olan bir yaşlıyla parkta oturup sohbet etmek…
Ya da bir grup yaşlıya telefon ederek onları hoş bir lokantada yemeğe davet etmek…
Yeni açılmış bir dükkana gizlice ‘hayırlı işler, her şey çok bereketli olacak’ diye yazan bir FMK kartının yanına bir güzel nazar boncuğu bırakmak.
Üzgün ve depresyonda, ümitsiz hisseden birine iyi şeyler söyleyen ama eğlenceli bir falcı göndermek.
Doğumgününde bir çocuğa oyuncak göndermek.
Neyse aklıma gelmiyor dahası…
Aslında en iyisi kartları yanında taşımak ve hayatın sunduğu kıyak fırsatlarına gülümsemek ve kaçırmamak…
Hepimiz için çok keyifli bir yolculuk olacağına inanıyorum…
Konu ile ilgili KAMİL BEKİR YAYLIM’ın yorumu en dikkate değer olanı.
Fikir iyi niyetli olsa da çocukça gibi. Yaşadığımız mekan ve periyotta halkın büyük bölümü ekonomik mağduriyeti en dramatik şekilde yaşarken imkanı olan insanların öncelikle kendi maneviyatlarını tatmin için böyle bir faaliyete niyetlenmeleri bencillik duygusunu ön plana çıkarıyor. Yüzeysel düşünmeyip derine inersek, eğer amaç faydalı olmak ise gerçekten yapılacak yardıma ihtiyacı olanları tespit edip nokta atışı yapmak başkalarına da fayda sağlayacaktır.
Örnek vermek gerekirse lokantada başkasının hesabını ödemek veya otobanda başkasının muhtemelen ihtiyacı olmayanların ücretlerini ödemek sadece bizim maneviyatımızı tatmin eder oysa yemek parası olmayan birine yemek ısmarlamak bizim maneviyatımızı olumlu etkileyeceği gibi ihtiyacı olanı da maddi manevi pozitif etkiler.
Tunç’un fikrinin çıkış noktası iyi olsa da asıl olan ihtiyacı olana karşılıksız yardım etmek ve bunu bir yaşam felsefesi haline getirmek toplum hayatına da pozitif katkı sağlayacaktır.Yoksa yardım gibi hassas bir konu zaten günümüzde yeterince speküle edilmişken bu konudaki eylemlerde seçici olmak ve ihtiyaç unsurunu dikkate olmak kimsenin reddedemeyeceği bir gerçek.
Tunç bey harikasınız çok isabetli, insanın kendisini işe yarayan, huzurlu hissettiren, insan olduğumuzun farkına varmamızı sağlayan bir proje, yürekten katılmak istiyorum. maalesef çıktı alamıyorum yazıcımız yok ama katılacağım kendi çapımda insanlara faydalı olmaya çalışacağım.
mesela ben otobüste benden büyük birini ya da çocuklu bir anneyi gördüğüm zaman yerimde duramıyorum. öylesine değil gerçekten yardım ettiğim zaman ne kadar uzak olursa olsun yolum o amcanın ya da teyzenin teşekkürler evladım demesi bana güç veriyor. genelde sen otur kızım rahatsız olma diyorlar bu kadar duyarlı bir millet olduğumuz için gururlanıyorum.
güleryüz tatlı dil göstermek bile tanımadığımız insanlara bence yapabileceğimiz en basit ama en rahatlatıcı iyilik bence. tekrar bunları hatırlattığınız için yürekten teşekkürler. benim gibi düşünen sizleri gördüğüm zaman ayrıca mutlu oluyorum. Allah işlerinizi rast getirsin.
guzel fikir. askida kahve, rafdan ekmek konusuna benziyor. uygulanabildigince uygulanmali. sonra uygulamalarin da paylasilmasi guzel olacak.
ilkokulda iken bizim ogretmenlerimiz ilk dersde dun kime ne iyilik yaptiniz diye sorarlardi. biz de cocuk becerimiz ve aklimizla tabii onceden ogretmenin de yonlendirmesi ile bir seyler yapar sinifda anlatip paylasirdik. mesela komsu teyzeye ekmek almak, kedilere su yemek vermek, yasli birinin filesini tasimak, sokakda bizden epeyce kucuk cocuklar varsa onlara sahip cikmak vs vs bu islerin icinde idi. bazen simitimizi paylasmak bazen harcligimizi.
gecmise gidip hatirlamak bile guzel oldu tesekkurler.
Gerçek ve kaliteli iyilik bence “isimsiz” yapılandır. Sağ elin verdiğini sol elin bilmemesi inceliği.. Aksi halde işin içine riya ve kibir giriyor çünkü çoğunlukla..
Çok güzel ve hayırlı bir teşvik Tunç bey sizi kutluyorum, Allah işlerinizi rast getirsin.
Kesinlikle muhteşem bir fikir, tebrikler Tunç ve uygulanması, çevreye yayılması, bu fikrin iyice büyütülmesi o kadar kolay ki. Tabi ki insanların bunu hoş karşılaması için ilk önce kendi bencilliklerini yenip, kendi önceliklerinden de sıyrılması gerekiyor.
Ben bu konuyu, küçük bir ön yazı ile çevremdeki insanlara ilettim bile. Bakalım çevremde ne kadar büyük bir dalga yapabileceğim.
Tabi ki bu maili alıp da, “amaaannn bu ne ya, yapacak bir sürü işim, derdim var bununla mı uğraşacağım” diyecek insanlarında olacağını biliyorum, işte onlar içinde gerçekten üzülüyorum. Çünkü ne kadar büyük bir şey yaptığınız değil, “küçücük bir şeycik” bile olsa başkası için onu yapabilmeniz önemli.
Paylaşım için teşekkürler, ben aldığım bu yazı ile kendimi Tunç’tan faili belli olan Kıyak Kartı almış olarak kabul ediyorum. Eeee mailin içinde de zaten bu kart vardı değil mi :)
Bence de süper fikir ancak bir blog açıp şu karta blogun adresini yazmak oyuncu sayısını artırıp olayı daha eğlenceli kılacakdır nacizane fikrim :)
Yazıyı okurken dudağımın kenarında oluşan tebessüm ve içimde duyduğum heyecan..
Yapmayı düşünürken hissedilenler bunlar, yapıldığından hissedilecekleri tahmin bile edemiyorum. Mutlaka deneyeceğim.
Bayıldım bu fikre.
Hemen kartları kesip çantama koyuyorum, fikri gerçekleştirirsem haber veriyorum.
fikir süper. teşekkürler. yalnız ülkemizin sosyal durumunu gözönüne aldığımda eğer gerçekten ihtiyacı yoksa pek yiyecek kabul edecek birisi tanımıyorum. yiyecek vermek dışında gerçekten süper bir oluşum olur.
Keşke kömürleri, beyaz eşyaları da buna benzer yöntemlerle, çığırtkanlık yapmadan, insanların onurlarıyla oynamadan, onlarla dalga geçmeden dağıtabilen yöneticilerimiz olsaydı. Ama onları biz seçmiştik değil mi, pardon.
Fikrin gerçekten çok güzel ve denemeye çalışacağım.
Aklıma başka “iyilikler” gelirse buraya da yazarım.
Bu fikrin için teşekkür ederim.
Bu projeyi büyütüp medyada bile yer alabilirsin. İnsanların bir oluşuma bağlı olarak karşılıksız iyilik yapması ve karşılığında kendisinin olduğunu belli etmeden bir kart bırakması ve bu oluşumun bir üyesi olduğunu görmesi bu oluşuma herkesi üye edecektir.
Evet!
We Can CHANGE!
Ne güzel insansın sen ya. Maşallah.
Sevgili Tunç,
Bunu birazcık araştırma yapıp çevremizde gerçekten ihtiyacı olan kimseler için yapabilsek hedef daha da doğru olur gibi geliyor.
Bir bakkaldan parası olmadığı için ekmek isteyen birisi için az ilerki markete bir torba dolusu yiyecek bırakmak yada yoldan geçen bir çocukla yollamak gibi. Deniz kenarında sabaha kadar dolaşıp boş bira şişelerini parası için toplamaya çalışan birisine şişe içinde bulabileceği bir not bırakarak 50 Ytl bırakmak hoş olurdu.
Sevgiler.
Bir restaurantta yemeğinizi yedikten sonra yan masadaki vatandaşın da hesabını ödeyip kalkıp gitmek ve o vatandaşın garsondan hesap istediğinde kartla karşılaşması hem karın doyuran, hem de yüz güldüren iyi bir kıyak olurdu:))))
Bunu yapacağım.
süper…..
ben de hemen print aldım ve cüzdanıma koydum….
ara ara rapor vereceğim.
ay çok yaşa Tunç…
bayıldım bu fikirlere,
aklımda olan birşey vardı, ama böyle bir yöntemle yapmayı düşünmemiştim, 2-3 gün içinde yapıp durumu haber vereceğim size, heyecanlandım birden…
gülümsedim sabah sabah
sağolun :)
Son günlerde bu yağmurlu ve soğuk havalarda tek başına eve dönerken duraktan 2-3 kişiyi alıp yol üstünde olan gidecekleri yere bırakmakta süper olur heralde :)
Fikir gerçekten süper.
İnsanların arasında süre gelen sözümona modernist ve rutin gerginliği ve varsa herkesten nefret eden edenleri eritip bünyesine katabilecek bir fikir.
Ben de bu kartların Bulgarcasını basarsam fena olmayacak…
Çok şirin bir düşünce.
Sanırım bir kaç 10 tl’ye bu kartı takıştırıp yanlışlıkla düşürebilirim sakin bir ortamda.
Tamam süper ben de katılıyorum imkanlarım dahilinde.
ÇOOOOK GÜZELLLLL HAREKETLER BUNLAR !!!
Kişiye ve bünyeye göre etki ve ters etki yapabilir (: denemekde fayda var :) güzel fikir.
Biz de iki hafta kadar once cocuklu bir ailenin otopark ucretini odemistik :)) Cok sasirmislar ve cok sevinmislerdi :)) Ne icin yaptiniz diye sorduklarinda icimizden geldi, siz de donuste bir baskasi icin yaparsiniz demistik :)) Gercekten cok gusel bir sey bu, bilmediginiz birine supriz yapmak :))
güzel fikir hüseyin :)
resim çekip göndermek (iletisim ‘at’ fikirtolyesi com) isteyen olursa, seve seve yorumların içine koyarım. eğlenceli olur :)
abi tabi ki yaparım..
muhteşem bir duygu olur herhalde.
Abi bunun için bir blogspot açsan ve de iletişimden oraya çeşitli şeyler paylaşsak.
misal bunu yaptık kimliği belirsiz diye resmini ekleseniz :)
ben deee oynayacağım..
çim ekmek zor ama güzel bir iş bomboş bir toprağa..
O çıktıları alıp cüzdana koyması bile eğlenceli, bundan sonra cüzdanınızda, size başkaları için karşılıksız iyilik yapmayı düşündüren bir şeyler var, bunu düşünmek ve o anı kollamak bile oyunda “level” atlatır…
Mükemmelsin Tunç. Kafam çok bozuktu, bu çok iyi geldi. Bunu hemen yapıyor ve düzenli olarak yapmayı planlıyorum. -arkadaşlarımı da uyararak-
Çok eğlenceli olacak çook. :)