Hepsi benle ilgili. Yaşadıklarımla.
Belki ucundan işinize yarar.
– Kararsız anlarda kendime şunu soruyorum: ‘Altı aylık ömrüm kaldığını bilseydim, neyi seçerdim?’ [Yeter ki o an bu soru aklıma gelsin. Karar nasıl olsa peşinden geliyor.]
– Bunaldığım anlarda ise sorduğum şu: ‘Aradan iki yil geçse, ben bunu hala dert eder miyim?’ [Cevap hep hayır oluyor, ben de sokağa çıkıyorum.]
– Sürekli şikayet eden ve mutsuz kişilerden uzaklaşıyorum. [Çok sıkıcı oluyorlar.]
– Bana herhangi biriymişim gibi davrananla arkadaş oluyorum. [O yüzden arkadaşım çok! Ancak o sayede de, dostlarla ‘en güzel günümüz böyle olsun’ diye kadeh kaldırabiliyorum.]
– Hayattaki sıçışlarımla dalga geçtikçe, onları tekrarlamadığımı fark ediyorum. [Ciddiye aldıklarım ise, onlar işte hiç yakamı bırakmıyor.]
– Çok hayal kuruyorum. [Sayıca fazla olunca, biri gerçek oluyor.]
– Ha bir de… Kimseden bir şey beklemiyorum. [Kendimden bile.]
Yorumlar 16
Süper bir paylaşım olmuş. Teşekkürler.
beşincisi güzeldi
6 ay konusu ancak kendinden baskasina karsi sorumlulugu olmayanlara uygun bence….
bunların çoğunu bilmemize rağmen o anlarda pratiğe dökemıyoruz.. bildıklerımızı yaşamımıza dogru duzgun yerleştiremiyoruz.. baskalarına soyle yapsan, boyle olsa dıyoruz kı, coğunda işe yarıyor, soz konusu kendımız olunca… belkı de ben kendi söküğümü dikemiyorumdur:((
kendimden bile hariç hayata devam etmek için güzel fikirler
Gün gelip o mutsuz kişinin kendin olduğunu anladığında onu terk edip gidemiyorsun.
Kucağına alıp kendini anlayışla dinlemeden ve o mutsuz kendinin sırtını sıvazlayıp başını okşamadan yola koyulamayacağını da anlıyorsun.
hayatta insan duruşunu belli etmeli bence. en baştan karar vermeli mutlu mu yaşamak istiyorum mutsuz mu diye. mutuluk bir tercihtir çünkü. basit bir örnekle bardağın boş ve dolu tarafı gibi. tercih senindir. olan olmuştur ve olacaktır bundan ne anladığına bağlıdır. hep korktuğumuz şeylerin son hamlesinin iyi olduğunu görmüşüzdür. sabırlı olmakta bir erdemdir. sakin olup filmi izlemelisin. aslında özde hayat çok müdahale kabul etmez. gerçekten karar vermen gereken anlarda bile biraz durup beklemeyi bilmeli insan zaman en güzel kararları alır çünkü. bence ayrıntılara takılmadan yaşamın tadını çıkarmalı iliklerine kadar çekmeli yaşamı.
problemli ve mutsuz insanlara gelince ; evet yapılması gereken en önemli şey bu diye düşünüyorum.gördüğün anda arkanı dön ve hızla kaç. çünkü enerjisi negatif insalar bu mutsuzluklarını bulaştırırlar.
Kararsız kalınca bende mutlaka yazı tura atarım, %98 çıkan sonucuda uygularım :D
kararsız kaldıgımda artılarını eksilerini düşünmeden ilk aklıma geleni secmeyi tercih ediyorum sonra düşündükçe işin içinden çıkılmaz bir hal alıyor…
bunaldıgım anlarda ise; “ilerde; ben, bu durumumu gülerek anlatabilecek hale gelecegim” diyorum. Neden bir gün sonra bunu yaşamyayayım…
mutsuz ve huysuzlarla onları mutlu ve huzurlu hale getirmeye calısarak ugrasıyorum bu hosuma gidiyor… ama hemen uzaklasıyorum. cunku bagımlılık oluyor :)
hayattaki hatalarımı unutmuyorum ve tekrarlayacagım zaman pat diye aklıma gelmelerinden dolayı mutluyum. sonra hemen kırmızı kabloyu kesiyorum :)
herkesle uzun sohbetlerde sıkışmıyorum. derine de inmiyorum ama kısa sohbetlerden keyif alır hale geliyorum, getiriyorum…
hayal, sonsuz bir olasılık hesabı gibi bazen ik uc noktayı aynı anda düşündüğüm oluyor.. ya da hayaller içinde dalmışken birinden digerine atladıgım ve unuttugum oluyor. bazılarını not alıyorum bazılarını özgürlükleri ve kendilerini bulmaları için salıyorum…bana ait olduklarında eksiklermiş gibi hissediyorum paylaşıyorum…
yazılarını okuyorum, yorum yazıyorum ama millet olarak taktir etmeyi bilmiyoruz galiba…
yüreğine, kalemine, aklına fikrine, emeğine sağlık. yazana okuyana katılana katılmayana saygılar.
bu dünyada 7 milyar insan varsa her bir insanın dünyası farklı, hepsinin bir dünyası var, aynı evin içinde yaşayan 10 insan olsun, diyelim ki, onlara her biriniz olmasını istediğiniz değiştirmek istediğiniz veya sorunlarınız neler… tahminen 10 insandan ortalama 3 adet ortak görüş çıkmaz; hep şikayet eden insanlar hiç birşey yapmayan yapamayan veya yapmaya cesaretleri olmayanlardır.
ayrıca hiç bir ümidim yok diyen bence yalancıdır, çünki insan ümitleri bittiğinde hayatını bitirir. kimi aşk, kimi iş, kimi kariyer, kimi şöhret, para-çocuk vs vs vs ümit ve hayal eder. allah kimseyi hayalsiz ve ümitsiz bırakmasın))
Bence bir tane de mutlulukla ilgili bir “şey”in olmalı. Fazla karamsar gördüm sizi.
Yedi Şey’in başına sıfat olarak “devam etmemi sağlayan” ı getirdim kendimce. İnsanın kendi hayatını kolaylaştıracak ve daha yaşanabilir kılacak bu tip taktikler bulması, kendini tanıması güzel.
“Kimseden bir şey beklememek” favorim.
yarin olsun olmasin her seferinde cesur olani secebilsem; her bunaldigimda dunyadaki ac olani, savaslari, fakiri hatirlasam ve sikintilarimin ne onemsiz oldugunu fark etsem.
mutsuz mutsuz olan arkadas istermis..bunu geciyorum; eski dost kadar, ayni agirlikda yeni tanidigim her kisi beni daha baska zengin ediyor, daha cok yeni insan tanisam.
hatalari affetmek zorundayim yoksa gelecege, gelenlere acik olamam; hayal kurarken kendime cok yonelik olmamaliyim; sevdiklerime hayallerimin icinde daha cok yer vermeliyim-
beklememeye gelince bu basindan beri hep boyle olmaliydi zaten ama uzun zamandir boyle ve siki bir aliskanlik olmus- ama simdi daha cok nasil geri verebilirim diye dusunmeliyim.
bundan sonraki 7 sey nasil gelisecek merak ediyorum.
Taktikler karada işe yarar. Yürür yürür yürürsen, bi yerden sonra denize varınca ayaklar iş görmez. Atman lazım kendini. Asıl “biz” ancak burada oluruz. Bizi seven ancak orada sever. Lakin orada kimsenin sevgisine ihtiyaç duymazsın, senin “O”nu sevmen yeter. İnanman yeter. İşte orada neye evet diyeceğim diye taktik kullanmazsın. İnandığın şey hariç her şeye hayır demişsindir çünkü.