Hatta bir çoğu ile dost bile olduk. Herşey bu blog ile başladı. O kadar samimi ve içten arkadaşlıklar ki… En çok işte bu yüzden bağlandım zaten blog olayına.
Tam bir sene önce bugün; 22 Aralık 2005’te doğdu Fikir Atölyesi.
Bugüne kadar 85 ayrı yazıyla merhaba demişiz birbirimize. Gelen 300’ün üzerinde mail ve 515 farklı yorumla da keyif almış, düşünmüş, karşılıklı etkileşmişiz. Ne güzel!
İlk aylarda günlük ziyaretçi sayısı 100’ü bulduğunda arkadaşlar toplaşıp party verirken, son aylarda günde ortalama 1.250, ayda 35.000 sevgili okurumu ağırlıyorum.
Mutlu oluyorum.
20 Soruluk Söyleşiler, Başarı Hikayeleri, Yeni Fikirler, AAAH!, Yorum Paylaşım gibi farklı mekanlarda konuşuyorum sizlerle. Konuk Yazarlarıma da ayrı bir bölmem var.
Oda sayımızın artması kaçınılmaz gözüküyor!
Yaratıcılık ve fark yaratma konularında ödün vermeden, her uğrak yerinde kendimden, hayatımdan da bir şeylerle lezzet katabiliyorsam ikramlara, ne mutlu bana.
Kucaklıyorum hepinizi teker teker. Sevgiyle kalın.
Yorumlar 68
Ne güzel olmuş ya ! İyi ki de doğmuş fikir atölyesi, sizin gibi sağlam yazarlara ihtiyacımız var.
Teşekkürler…
fiziksel değil fikirsel dostluklar kalıcı olur:D
tşkler güzel topic:D
Merhaba,
Daha ikinci dakika olmadan “Allahım!! diğer sayfalar da bu kadar eğlenceli mi acaba?” dediğim bir sayfaya geldim…
Şimdilik harika gidiyor herşey… Sonrasında… Elbette benim de bir fikrim olacaktır tabi…
Merhabalar…
“Fikir Atölyesi”ni 20 dakika önce cv yazımı için bilgi ararken tanıdım ancak burayı bulduğum an asıl ilgilendiğim konudan çıkıp diğer yazıları okumaya başladım :) Gerçekten çok güzel, çok yaratıcı ve başarılı…
Vazgeçilmezlerimden olacak… :)
Bu kadar güzel bir ortamı bize sundugun için asıl biz sana çok çok teşekkür ederiz.
Şundan eminim ki, ilerlemek hiç durmadan ilerleye bilmek sonuç ne olursa olsun kazanmak demektir.
Saygılarımla…
Boyle bilgi ve duygu paylasiminda bulunabilecegimiz yararli amaclara hizmet etmek cok guzel bir duygu olsa gerek, daha 15 dakikalik bir ziyaretci olsam da yorumumu katmadan edemedim :)
Tebrikler arkadasim, cok yakın zamanda kendi sitemin de icerigini doldurmayi planliyorum ve karsimda guzel orneklerin olması sevindirici..
Yarattigin bu guzel amac ugrunda basarilar diliyorum.. Sevgilerle.
Fikir Atölyesi’ni yeni keşfedenlerdenim. Blog okumasını da fazla sevmezdim aslında ama yazılar yorumlar çok hoşuma gitti. Her internete girdiğimde kesinlikle giriyorum Fikir Atölyesi’ne :)
Fikir atölyesi’yle bu akşam tanıştım.
Özel bir şirkette çalışıyorum. Yabancısı olduğum bir sektör. Ne yapabilirim’i araştırmak adına yaratıcılık ve fikirler konusunda girdim bu siteye ve kendimi daha iyi hissediyorum. Neden mi? Yaratıcılığın ve fikirlerin işlenilebilir objeler varsa olabileceğini biliyorum artık. Tabi bir de çalıştığın alandaki bilginin ne boyutta olduğuyla…
Umarım bir şeyler yapabilirim. Sadece olayı mutsuzum, işimi sevmiyorumla değerlendirmekten ziyade, buradayım her ne sebeple olursa olsun… Ben bir şeyler yapmak istiyorum. Bunu ben yaptım demek ve onun hazzını yaşamak, tek derdim bu… Umarım yapabilirim.
Teşekkürler Tunç Bey…
Parlak, işe yarar bir fikir sahibi olan herhangi bir insanın ilk uğraması gereken yer olmuş burası bence.
İçerik de çok zengin.
Ama en önemlisi, katılıma çok uygun bir ortam.
Beğenilmeye devam edeceğinden eminim…
Tebrikler.
Ben fikir atölyesi’yle bugün tanışıyorum. Burası harika bir yer ya, çıkamıyorum siteden. Bu nasıl bir yaratıcılıktır? İyi ki var…
Her nekadar yeni tanımaya çalışsam da TUNÇ KILINÇ süpersinn…
Güzel insan; eline beynine sağlık, yolun açık olsun.
Internet uzerinde arastirma yaparken isminize ulastim ve sayfanizi inceledim.
Gercekten de sizi takdir ediyorum, tebrik ediyorum, ozeniyorum. Sizin gibi insanlarin varoldugunu gordukce gelecege yonelik kaygilarim azaliyor, hayallerim ve umutlarim yeseriyor.
Ben de 26 yasinda bir Turk genciyim ve butun genclerimiz gibi inanilmaz bir kosusturmanin, bir yarisin icerisinde gunlerimi birer birer kaybetmekteyim.
Yani standartlardan bir tanesi de benim ama ben standart olmak istemiyorum. Hayatim boyunca hep istediklerimi yapmaya calistim ama belli bir yerden sonra hayat sizi amansiz azgin sularinda bir cakil tasi gibi surukluyor. Bu suyun debisi o kadar kuvvetli ki bir yere kacamiyorsunuz.
Ancak ben artik standart olmak istemiyorum, her gecen gun omrumden azalan her saat, her dakika icin artik uzuluyorum.
Turkiye’nin kurumsal firmalarindan bir tanesinde orta duzey yonetici olarak calisiyorum ama mutsuzum. Kendimde hissettigim farklılık potansiyelimi ortaya cikarmak istiyorum ve bu konuda sizden belki akil, belki yardim, belki de bir yol gostermenizi istiyorum…
Tunç aslında seni 2003-2004 yıllarından Global’den tanıyorum..
Sen uzaktan soğuk bi adamsın.. İrtibat kurulmadan, fikirleri dinlenmeden ya da okunmadan fazla samimi durmayanlardan.. Etrafında bulunan o kalabalığa anlam verememiştim o zamanlar.. Şimdi farklı düşünüyorum tabii :) Okudukça daha da farklı düşüneceğime inanıyorum..
İlk yılını kutlar, devamını dilerim..
Ben de Tunç Abinin yeni bir arkadaşıyım. Aramızda baya bi yaş farkı var ama arkadaşlık başka yaws :) Yani arada ha 30, ha 2 yaş farkı olmuş, ne olacak. Önemli olan kafaların uyuşması :)
Tunç abinin içindeki o masum çocuk harika ve genç bir beyine sahip :)
Tunç abiyi de, yazılarını da çok seviyorum. Bu yazılar hayata bakış açımı daha net hale getiriyor ve tecrübe kazanmamı sağlıyor…
Samimiyetini, ilk saniyede hissedebileceğiniz bir insan tanıdık Sıfırın Altında Marketing etkinliğinde. Çok güldük, eğlendik ama bunlardan daha önemlisi çooook şey öğrendik. Bizimle olduğun her an için sana teşekkür ediyorum.
Nice Uzun Senelere…
Koskoca bir fikir yaratma yılı!… Bir yılda bir insan hiç bilmediği bir konuda nasıl bu kadar çok bilgi edinebilir? İşte bunu yapabilecek ender insanlardan birisin Tunç.
Bir akşam elimizde biralarımız, tv’de Galatasaray maçı. Tunç maç izlerken (bende izlermiş gibi yaparken :)) yüzünde kocaman bir gülümseme, heyacanla birden bana döndü;
– İnternette bir tane blog yaptım.
– Aaa.. Ne kadar güzel bir fikir. Ne üzerine? Kişisel bilgilerinin bulunduğu bir blog mu?
– Hayır kişisel değil. Belirli bir konu yok. Site kendi içeriğini kendi belirleyecek. Herşey yaşandıkca bu sitede kendini göstericek. İnanabiliyor musun insan o kadar çok sey ögreniyor ki bir blog oluştururken.
– Sitenin adı ne ?
– Fikir Atölyesi.
İşte herşey yaşanmışlıklar üzerine paylaşım blogu olarak başladı ve buraya kadar geldi. Blog site oldu, site hayatın bir parçası oldu ve her geçen gün kazandığı başarı, ulaştığı insan sayısı arttı. Herkesin özgürce düşüncelerini paylaştığı, duygu alışverişinde bulunup birbirine yeni deneyimler yaşattıgı bir paylaşım alanı oldu.
Bu sitenin bu kadar hayatımızdaki olayları yazması ve her yazıda kendi kendimize evet bende benzer şeyi yaşamıştım dememizi sağlandığın için teşekkürler.
Nice fikir yaratma yıllarına!…
Tunç, sevgili arkadaşım, yorumları okudukça kendin için ne kadar önemli bir karar verdiğini görüyorum. Bir çok insana örnek olmak, ışık tutan olmak ne kadar gurur verici.
Hayatında radikal değişiklikler yapmış ve tam isabet ettirmiş şanslı kişilerden birisin.
Seni çok öpüyorum. İyi ki bu blogu doğurdun. Nice yıllara.
Bütün içtenliğin ve sıcaklığınla bu siteyi kurup bize bazı şeyleri görmemizi sağladığın için bir nevi beni ve diğer okurları atölyekolik yaptığın için seni tebrik ederim.
Daha nice uzun senelere ve başarılara imza atman dileğiyle…
Farklı, yaratıcı, enteresan… Bütün bu özelliklerin onun bünyesinde barındığını söyleyebilirim. Hepimizden çok daha özgür, çünkü o öyle olmayı tercih etme cesaretini gösterebilmiş.
Kendimden de birçok şey bulduğum bu adamı dinlemek ve ondan birşeyler kazanabilmek çok keyifliydi.
Sıfırın Altında Marketing’e çok şey kattığın ortada.
Senin gibi bir beyin haftasonu aramızdaydı. Paylaştıkların için teşekkürler.
Pınar Yenigün
Merhaba Tunç,
Senin blog’unu cep telefonu hayatımıza girmemişken yaşadığımız haftasonu buluşmalarına benzetiyorum:
Ankara’da Karum’un önünde; Antalya’da Mystic Pizza’da; İzmir’de Vakko’nun önünde; İstanbul’da Yargıcı’nın köşesinde buluşmak gibi geliyor.
Yazılı bir kural yok ama herkes Fikir Atölyesi’nde buluşuyor sanki…
Umarım cep telefonu hayatımıza girmez, nice yaşlarını kutlarız… Sevgiler.
2 gün boyunca bizimle güldün, bizimle eğlendin ve o kadar güzel şeyler öğrettin ki, hayatımda iz bırakan insanlardan birisi oldun. Senden ayrıldıktan sonra koşuşturma yüzünden durumun farkına varamadım ama ertesi gün büyük bir boşlukta hissettim kendimi. Sürekli, tok ses tonuyla, olmadık yerlerde kriz yaratıp bize “hadi bunu da çözün de göreyim” dercesine bakan birisi yoktu ve biz sana çok alışmıştık.
Herşey için çok teşekkür ederim.
Nice yıllara… Senin ve atölyenin takipçisiyiz.
Sıfırın Altında Marketing’de sizi dinlemek inanılmaz bir keyifti benim için.
Sonsuz teşekkürler!
Her girdiğimde keyif alarak okuduğum paylaşımların ardı arkası kesilmeyecek eminim.
Emeğine sağlık Tunç baba, nice yıllara ;)
Fikir Atölyesi’ni Marketing dergisinde çalışan bir arkadaş vasıtasıyla ulaştım. Gerçekte bu sektörde bir paylaşım olması mutlu etti beni.
Yaratıcılık dediydik, bunun için kitle tahlilini çok iyi yapmak gerekiyor ve tabi kendini pazarlamak. Aslında dünyada o kadar fazla yaratıcı beyin var ki, bir çoğu yaratabildiklerini bile bilmiyorlar. Farkında olupta kendini pazarlayamamak sorunu yaşayanlar da var, ben de bunlardanım. O yüzden yaratıcı fikrin olması yeterli değil, bunu sunmak gerekiyor.
Bana kalırsa bunun içinde bir yerlere ait olan metalar için yaratmaktansa, kendimizi pazarlamak için yaratmanın gereği var. Daha sonraları zaten başkaları onlar için yaratmamızı isteyecekler…
Tunç’u (Tunç diyorum, çünkü bize o kadar içten yaklaştı) Sıfırın Altında Marketing etkinliğinde tanıdım, 2 günde o kadar çok şey öğrendim ki ondan, belki de hayatımda yapacağım bir çok değişikliğin öncüsü o.
Tunç’u kelimelerle anlatmak imkansız, tanımak ve dinlemek, kendinize ondan bişeyler katmak, çok büyük bir şans… Hayatımda yeni ufuklar açmama yardımcı olduğun için çok teşekkürler.
Başarıların devamını diliyorum. Tebrikler Tunç.
Aslında kendimi çok şanslı hissediyorum yorumları okudukça… Çünkü 22 Aralık 2006, yani Fikir Atölyesi’nin 1. yaş gününde Tunç’la Eskişehir’de beraberdik. Aslında Fikir Atölyesi’nden önce Tunç’u anlatmak lazım.
Tunç’u Sıfırın Altında Marketing adlı etkinliğimize çağırmıştım. Saolsun kabul etti ve bizimle birlikte oldu. 2 gün boyunca beraberdik ve inanın bu kadar doğal bir adam görmedim ben. 2 gün boyunca neden Tunç Kılınç’ı davet ettiğimi farklı yönlerden tekrar anladım.
Doğallığıyla, farklılığıyla ve açık sözlülüğüyle Tunç, Anadolu Üniversitelilerin kalbinde taht kurdu. Aslında 2 gün boyunca Tunç’tan o kadar çok şey öğrendim ki…
Hani bazı insanlar vardır… Onlardan etkilenirsiniz, onun iyi yönlerini kendinize entegre etmek istersiniz, kısaca hayatınızda o insanı tanıdıktan sonra değişiklik yapmak istersiniz. işte Tunç benim için öyle biri…
Onunla birlikteyken sıkılmak çok zor!
Bir kez daha tebrik ediyor ve teşekkür ediyorum Tunç!
Ogün KAYIMOĞLU
Marketing Anadolu
HAPPY BIRTHDAY TO YOU…!
Tunçcum,
Senden farklı birgünde doğum günü kutlamak hiç alışık olmadığım bi şey…
Çok severek ve eğlenerek yaptığın iş’ten dolayı çok seviliyor ve beğeniliyor olmak sanırım herkese nasip olmaz. Ne mutlu sana!
Seni kutluyorum. Ve ayrıca blog’una bu 1 sene boyunca yazılarıyla katılan herkesi de tebrik ediyorum.
– Yazdıkların çok çekici ama okuyamıyorum
– Neden?
– Okunabilirliği pek düşük bloğunun. Böyle beyaz üzerine kahverengi yazılar… Olmamış!
Diyaloğu ile başladık. İlk anda bu tip bir diyalogla başlayan bir tanışıklığın sıkı bir dostluğa kadar varacağını öngörememiştim.
Yukarıdaki birçok arkadaşın da bahsettiği gibi samimiyeti ile yer kazandı hepimizin arasında Tunç. “Genç gösterme ustası” dedim ona, “Sen hangi yüksek teknoloji ile geliştirilmiş haplardan alıyorsun böyle de genç oluyorsun” dedim. Meğersem aldığı hap fiziksel değilmiş. O hapı yaşama heyecanından alıyormuş.
Hep derim. Onun yaşında olduğumuzda birçoğumuz daha durağan ve isteksiz hale gelecek, ama o beyazlamış saçlarıyla (ki beyazlayacağından şüpheliyim) “Hadi, daha erken bir de şuraya gidip sohbet edelim” diyerek çekecek kolumuzdan, eminim.
Fikir Atölyesi’ni geliştirirken, yardımcı olmaya çalışırken tanıklık ettiğim, her geçen gün daha fazla kişinin Tunç’un bloğuna verdiği o inanılmaz emeğin farkına varmasından büyük mutluluk duyuyorum. Umarım bu emeğin karşılığını çok daha fazla mutlu olarak alır Tunç.
4-5 gün hazırlık yapıp, noktasına, virgülüne dikkat edeceğin bir sonraki yazında sana kolay gelsin.
39ncu yorumu yazdırıyorum parmaklarıma :)
Nice yıllara, nice postlara, nice yorumlara, nice arkadaşlıklara.
Nice fikirlere Tunç.
Üstteki yorumlar zaten sözü almış. Bana “Gönder”e basmak düşer artık. Sevgiler.
Bloglar sayesinde ‘Pazarlamayı’ sevdim. Kısacası sizin hikayelerinizle, paylaşımlarınızla ‘birşeyler’ öğrenmek için adım atdım. Bunun için “Pazarlama Bloglarına” benim dönüş noktam diyebilirim.
Siz ve sizin gibi araştırmayı, paylaşmayı seven insanların çoğalması dileğiyle… Nice yıllara..!
Garip bir rastlantı sonucu ulaştım siteye, bi baktım bana göre gelmedi :) Sonra yine denk geldi, bu site çekiyor herhalde dedim, bir başlık yakaladım kendime göre. Volvo yetkilisine hitaben sitedeki açılan başlıktan sorumu yazdım, bu ‘Etkileşimli Pazarlama Zirvesi’nde Tunç abi tarafından soruldu ve cevabını da çok güzel bir şekilde, orada olamama rağmen, Tunç abi sayesinde almış oldum, bu da beni mutlu etti :D
Sonra Tunç abi ile yakından tanıştık, çok sevinç oldum. Sanırım yine çok konuştum!
Nice yıllara Fikir Atölyesi.
Herşey için teşekkürler…
Marketing Anadolu’daki söyleşiden sonra kafam ‘nasıl farklı olabilirim’ sorusuna öyle takıldı ki, artık normal olan ve rutin şeyler bana çok değersiz gelmeye başladı. Bunu benim kafama sokan ise sizin gibi bir dahiydi. Bana yeni bir düşünce alanı kattığınız için çok teşekkürler.
Ayrıca kapıda kestane şekeri dağıtmanız zaten farklı bir kişilik olduğunuzu gösteriyor. Kurumsal ortamlar, kestane şekeri? fark bu olsa gerek :)
Nice yıllara :)
Biz Time dergisinin yılın adamı seçtiği insanlarız. Paylaşarak büyüyoruz ve daha iyiye gideceğine inanıyoruz.
Selam abi,
Kusura bakma sizi ugurlamaya gelemedim. Makinist ile de konusup yer ayarlayamadık, artık ayakta yolculuk yaptın ise sanırım istanbul’a kadar kulaklarımızı çınlatmışsındır. :)
Senin gibi dostlar edindigim için cok mutluyum, inan varlıgınla bizleri cok mutlu ettin.
Herşey için cok teşekkürler. kib
Tunç abi, ben Anadolu Üniversitesi İngilizce İşletme 3.sınıf ögrencisiyim.
Bu haftasonu Marketing Anadolu’nun Pazarlama Semineri’ne katıldım ve siz de konuşmacıydınız. Gerçekten söyledikleriniz bana çok şey ögretti.
Teşekkürler…
Sevgili Tunç,
Tuhaf tesadüf… Blog fikrini aklıma sokan ilk sensin. Bir de sevgili Alper Akcan. Hatta geçtiğimiz hafta oldu ikisi de tesadüfen, aynı gün. Önce Alper, sonra seninle sohbetimiz düşündürdü beni.
İlk kez bir blog’a girdim, biraz önce. Görmek için. Anlamak için. Belki de çekingenliğimi atmak için. Blog fikrini hayata geçirişinin tarihini görünce inanamadım bir başka tesedüfe; 22 Aralık canım kızımın doğum günüydü. Önce Alper, aynı günün akşamı seninle sohbet ve yaşam misyonumu yerine getirebilmek için somutlaşan blog fikri, sonra kızımın yaşgünü ile aynı güne denk gelen bir blog kuruluş tarihi: Fikir Atölyesi.
Herşeyde gizemli bir tesadüf var. Hani derler ya, hayatta hiçbirşey tesadüf değildir diye.
Umarım kızım kadar çok yaşarsın şimdinin blog’u yarının kim bilir nesi ile.
Sevgiyle kal… İyi ki varmış blog’un.
Nice senelere Fikir Atölyesi :)
Tebrikler Tunçcum…
Severek ve beğenerek izliyoruz. Yazı dilin, toplantılarda konuşurken kullandığın heyecanlı üslubu aynen yansıtıyor. Siteyi okurken bu duyguyu hep yaşıyorum.
Merhaba!
Şimdi şöyle,
Siteler vardır ya, bir de isimleri vardır.
Fikir Atölyesi isminin hakkını fazlasıyla veriyor, seviyoruz kısaca. Her yeni yazıda farklı bir şeyler öğreniyoruz.
Alemşah’ın dediği gibi, sitelerle değil insanlarla tanışıyoruz, ve tanışmaktan mutlu olduğum bir insan Tunç. O da benim gibi “sanal”lığı çok sevmiyor sanki; internette de normal hayatta olduğu gibi daha sıcak, daha gerçek iletişim kurmak için çabalıyor hep, ve bence çok başarılı oluyor.
İyi ki doğdun ve varsın Fikir Atölyesi ve Tunç, nice yıllara!
not: Eskişehir’deki seminer’de nasıl bir delilik yaptınız ve gelemeyen bizler için video vs. imkanı var mı? :)
Sitelerle değil, insanlarla tanıştırıyor aslında bizi bloglar.
Tunç’un beyninden geçenleri öğrendim Fikir Atölyesi sayesinde. Ve tanıştığım zaman emindim anlaşacağımızdan. Yanıltmadı beni Tunç, ve şimdi hem Fikir Atölyesi’nin, hem de Tunç’un hayatımda olmasından çok mutluyum.
Hatta bu yazıyı yazarken Eskişehir’de Anadolu Üniversitesi’nde Tunç’la beraber sunumlar yapıyoruz. Paylaşımlarımızı arttırıyoruz.
Bu yüzden sadece iyi ki doğdun demeyeceğim, iyi ki varsın Tunç ve iyi ki yazıyorsun, paylaşıyorsun demek istiyorum.
Çok sevgiler!
Tebrikler ve nice nice blog seneleri inşallah! :)
En ufak bir katkımız olduysa atölyede, ne mutlu bize…
Geçen sene bu zamanları;
Önce mobilasyon’a verdiğin tepkiyi, akabinde senin site için isim bulma çabalarımızı, blogspot kodlarının arasında saatlerce kaybolmaları, bir link koyabilmek için geçen yarım saatleri, atölye görünümlü banner’ları falan daha dün gibi hatırlıyorum…
Aslında cevap şuydu Tunç;
“Kesin net bir amaç olması gerekmiyor… Bu şey insanı öngöremediğin açılımlara hem de çok faydalı açılımlara götürüyor (ama zamanla) ve bu da o gün cevabı verilemeyen ‘neden? niye?’ sorusunun yanıtıdır…”
Yüz değil, bir yeni kişi tanımak bile bir cevap olabilir.
Güzel bir site oldu Atolye… Çok daha güzel olacağa benziyor. Yazıların hiç eksilmesin. Ben de bir okurun olarak sana teşekkür ediyor, birinci yılını can-ı gönülden kutluyorum.
ReF
Not: Sen aslında çok evvelden görmüşsün yaşayacağın şeyleri…
“Ne olduğunda değil, ancak uygulamasında o kadar yeniyim ki, öğrenmek bile keyif veriyor. Aklımdan geçtiği gibi, dönüp bir daha okumadan, kısaca içimden geldiği gibi.. Belki hergün, belki daha seyrek.. Umarım severim, girer hayatıma. Silmem bu ilk yazıları da. Eminim yıllar sonra çok heyecen verecek dönüp okumak. Vay be demek isterim gerçekten.
Bakıyorum arkadaşların blog’larına, ilerlemişler oldukça. Ben ise bir link koyabilmek için yarım saat uğraştım, oldu galiba sonunda (1 değil, 2 link koydum hem de).
Yok mudur bu işin daha kolay yolu, garip garip script’leri anlamak zorunda mıyım?
Ögreneceğim (resim koymayı da !)…”
Fikir Atölyesi’ne nice yaşlar diliyorum. Daha nice odalar, konuklar, söyleşiler ve bu günden tahmin edemediğimiz nice fikirlerin nice fırça darbeleri…
Darısı başımıza inşallah :)
Öncelikle sitenizin yeni yaşınızı kutlarım. Sizinle 1 yıl sonra tanışmak üzücü geldi ama geç kalmadım diye düşünüyorum… Sizi takip etmekden ayrı bir zevk alacağıma inanıyorum.
Şimdiden Hoşbulduk…
Vay be zaman ne çabuk geçmiş. Hadi bakalım, darısı önümüzdeki senelere.
Blog sitelerine göz atar, bir kaç şey okur ve sonra kapatırdım. Yine Google sağolsun, bir şeyler ararken fikiratolyesi’ne denk geldim. Her yazısını okuduğum ve bookmark listeme attığım ilk Türkçe blog oldu.
Sonra bu yazıları yazan muhterem insanı tanıma isteği duydum birden, hemen iletişim sayfasından rahatsız ettim mail ile. Cevap yarın gelir diye beklerken kısa bir süre içinde mail geldi. Farklılığı tam bu anda hissetmeye başladım ;) 30 yaşlarında gösteren bu yakışıklı abimizi tanıyıp işi kaynağından öğrenme fırsatı buldum.
İyiki varsın Tunç abinin atölyesi. Nice yıllara inş.
Nice yillara Tunc :) Umarim hep boyle devam eder :)
Ne söyleyebilirim ki iyi ki blog açmışsın demekten başka : )
Tunç deyince aklıma gelen ilk kelime “samimiyet.”
Teşekkürler Tunç…
Tebrik ediyorum.. Bu güzel atölyedeki araştırmaların, bilgi veren çalışmaların yıllarca devam etmesi dileğiyle…
İyi ki varsın. Yürekten kutluyorum.
Ne kadar gurur ve mutluluk verici olsa gerek, böylesine güzel bir etkileşimin ilk yaşını kutlayabilmek…
Tebrikler :)
Yeni arkadaşların olması çok güzel bir duygu tabiki… Ya eskiler!!! Beraber büyüdüğün, top oynadığın ve sonra yıllarca görmediklerin… Güzelim Gayrettepe günleri…
Sevgili Tunç;
Pek yazamasam da her gün takip ediyorum. Başarılar dostum.
Mutlu yıllar, başarılar ve sevgiler…
Seninle tanışmamız çok güzel oldu. Bir insan bu kadar mı cana yakın, bu kadar mı şeker olur yahu…
Daha o an ki tanışmamızda bile bir kahve teklifi bir dostluğun kapısını aralamıştı bile…
Nice yıllara Fikir Atölyesi. Tebrik ederim Tunç Abi :D
Hayırlı olsun. Sana bi devre takmışız ha:)
Abi gerçekten keyif alarak okuyorum… 1 yılda günde 1250 ziyaretçi gerçekten içerik, yorum ve yazılarının ve bakış açının başarısıdır.
Keyifle izlemeye devam edelim… Nice senelere olsun…
Nice yıllara Fikir Atölyesi.. Tunç bey size de kocaman tebrikler :)
Sevgiler,
Tebrikler Tunc. Nice yillara.
Kutlarım Tunç. Heyecanını hiç kaybetmemeni ve güzel yazılarının devamını getirmeni dilerim.
Ben Fikir Atölyesi mutfağını ve yemeklerini seviyorum. Eline sağlık.
Beni winning eleven oynarken yenmiş olabilirsin ama bu senin kötü biri olduğun anlamına gelmez :)
1 sene ne çabuk geçmiş, daha çok seneler var.
Tebrikler…
Tunç, sana her fırsatta söylediğim gibi, yazılarının tamamını okuduğum sayılı bloglardan birisi olarak Fikir Atölyesi’ni ve tabi bu yazıların sahibi seni tanımaktan çok memnunum.
Nice yıllara…!
Nice mutlu senelere!
Keşke sen hergün yazabilsen de, biz de bir yazı bitince diğeri ne zaman gelecek diye kara kara düşünmesek :)
Sevgili Tunç,
Böylesine kapsamlı ve sürekliliği olan çalışma ortamını ayakta tutmanın zorluğunu düşünebiliyorum. Beynine ve yüreğine sağlık..
Gerçekten renk katıyorsunuz, iyi ki doğdunuz, iyi ki varsınız :) Umarım uzun yıllar boyunca yeni blog yazarlarına örnek olmaya devam edersiniz.
Sizinle belkide ilk aşamada ortak paydamız olan Galatasaray vasıtası ile tanıştım. Sadece bir mail bana tahmin edemeyeceğiniz güzellikle ve büyüklükte bir yardımda bulundu. AAAH için geldiğim blog anladımki bana daha çok şeyler katacaktı. Belkide bir adım ilerisi için bana ışık tutacaktı.
Her konuda size ne kadar teşekkür etsem az. Blog için nice senelere diyorum. Bu blog un bir parçası olmaktanda mutluluk duyuyorum.
Başarılarınızın devamını diliyorum.
Tunç, iyi ki doğmuş fikiratolyesi, daha nice yazılara, yorumlara ve daha nice projelere…
Sevgiler,
Hayat ‘an’lardan ibaret… Hayata bütünsel baktığımız zaman yaşananlar sadece tarih atılmış bir not olarak kalabiliyorlar, oysa hepsi çok güzel ve özel… Bu anlardan biri de ilgi alanlarım doğrultusunda gezinirken rastladığım “fikiratölyesi.”
ilk bakışta sadece içeriğe bakmıştım ama diğer yazıları da okuyunca bunlarda kimin emeği olduğunu merak ettim ve bu sayede tanıdım Tunç’u. Yazılardaki duyarlılık, çıkarılan sonuçlar ve detaylar beni aslında hiç de ortağı olmadığım bir yola götürdü.
Her ne kadar iletişim sanal yolla, ruhu tüllerin arkasına saklayarak da olsa okumak bile keyif verdi.
Senin için sevinçliyim ve ayrıca bu mutluluğunun yazılarını ileriye götürmesi ve daha çok katılımcıya kucak açması için tasarladıklarını da beğendim. Her ne kadar tanımıyor olsam da yazılara ev sahipliği yaptığın ve iletişimi daim kıldığın için ben de teşekkür ederim…
Sevincini paylaştığımı bilmeni isterim… Sevgiler…