Özleyenler var,
görmediğim.
Çok özlemim var,
bağlandığım.
Sorgulayanlar var,
daraldığım.
Aradığım çok cevap var,
genişlediğim.
Sınıra itenler var,
sevdiğim.
Sunmadıklarım var,
isyan ettiğim.
Sevenler var,
güç aldığım.
Çok sevdiklerim var,
zayıfladığım.
Beni bana anlatanlar var,
tanımadığım.
Kendimi dinlediğim anlar var,
yaşadığım…
Yorumlar 43
ne denir ki? bayıldım şiire!
bu kadar öz anlatılır :)
elinize sağlık!
Pingback: Ne Umursamazlar Gördüm | eblogcu.net
O,O
Okudum ve kafam karıştı. Hatta anlayamadım. Eskiden olsa anlardım. Demek ki süreç kendini tamamlamış normale dönmüşüm.
Tunççum canı gönülden başıma gelenin başına gelmesini diliyorum:) Güzel bi ifade yine de.
Pingback: Hey Sen! Bana Hiç Umut Olmadığını Söyleme - Harbimi.NET
Pingback: Hey Sen! Bana Hiç Umut Olmadığını Söyleme? - Sorbize.com
Çok sevdiklerim var
zayıfladığım…
çok doğru ve tam 12’den ifade…
Sorgulayanlar var,
daraldığım.
Aradığım çok cevap var,
genişlediğim.
—————————————————
Tamamı çok güzel, ama sanırım bu bölüm beni başka etkiledi.
Sorgusuz suskunları özlemenin rahatlığında, sorularla çoğalma ihtiyacımdan kaynaklı…
Elimden gelen bu ben iki kişiyim
Çoğalmak neyse ne azalmak zor
Birisi seni her an bırakıp gittiğim
Öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
Ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
Gözlerine kirli bir bulut getirdim
Hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
Elimden gelen bu ben iki kişiyim
Birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
Yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
Bir yerin üşüse onun sıcaklığı
Öbürü en içten çağrını işitmiyor
Alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
Bakışları kıyısız deniz uzaklığı
Elimden gelen bu ben iki kişiyim
İkisi birden çıkmaya uğraşıyor
Bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
Birisi yeni baştan serüvene başlamış
Öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
Çoğalmak neyse ne azalmak zor
..
kim ne anlatırsa anlatsın
kim nerden dem alırsa alsın
diplerde bir iç çekiş var
beni bana yalanlayan
tam ortasında karanlığın yokolan
bir ben
hiçliğimi bağırmakta
…
içinde deli yangınlar var belki de bir elin su dökemediği…
yılların izi ise yüreğinde ve belki adına kaos dediğin bu muammadır seni bunca duyarlı yapan..
bilmiyorum… bilemiyorum…
umut ediyor ve sükut ediyorum bir çok yolcu gibi bu uzun yolda..
aslında anlattsam senin de suskun duygularını dillendirir benim sağırın kulağını ummanlarca sese açacak olan hikayem..
bense tanımadığım birinin tanımadıklarına döktüğü anıları toplamayı seçiyorum..
güzel olan ne biliyor musun sen deniyorsun:)
herşeye rağmen deniyorsun…
hem yaşamayı, hem yaşatmayı, hem en karanlık anında yada yalnızlığının doruklarında gülümsemeyi deniyorsun…
hadi bana tebessüm et sadece tıpkı şimdi benim sana ettiğim gibi..
çok güzel tebrikler
şu an ki ruh halimi nasıl da anlatıverdi şu şiir.
bir başka insan hiç tanımadığı bir başka insana ait bir hayatı nasılda özetler bir şiirde.
eline sağlık, çok ama çok içten herkesi içine alan bir şiir.
Gercekten guzeldi, son satırlar özellikle.
Elinize, yüreğinize sağlık güzel dizeler..
Kimse bireysel olarak üzerine alınmasın arkadaşlar.
Sana… Bana… Ona.. Tunç’a özel değil!
Tüm Fikir Atölyesi okuyucularına özeldir bu kelamlar!
İnsanı kendine getiren, Okkalı bir Türk Kahvesi tadında.
Köpüğü bol, şekeri az, yanına lokumu da unutulmamış….
Ellerine sağlık Tunç…
Yüreğinize sağlık. Çok güzel..
…
heyecanlarım var
düşlediğim
rüyalarım var
renklendirdiğim
ve ben varım
keşfettiğim
ve sen varsın
bilmediğim…
etkilendim.. kelimeler o kadar guzel kullanilmis ki, ancak bu kadar guzel ifade edilebilirdi. dusuncelerinize saglik…
Pingback: Kaos | kuponadam kişisel
yüreğinize sağlık
Fakat sidebar’da yer alan Twitter alıcısı olaya farklı bir renk katmış, konu dışına çıktığımın farkındayım hepinizden özür dilerim ama yazmak istedim…
diyor Twitter alıcıları :) (Allah korusun)
@filiz
Bir kaç arkadaşıma okudum (şiir okumada felaket, rezil, berbat, …. olmama rağmen) ve okuttuğum herkes kendisinden bir şeyler bulmuş. Bu da bence insanları tanıyabilme ve sanatı ihtiva edebilme yeteneği ile Tunç Bey’in kendisiyle gurur duyamasını gerektiren bir şey.
bana özel değil ama bana beni anlatıyor sanki..
Öyle ki her satırda yaşamımda ki farklı bir anı anımsayıp keşkeler pişmanlıklar ve iyikiler anını hissettim okurken. Yüreğinize sağlık Tunç Bey.
Fikir Atölyesi hayatıma çok fazla şey kattı. Çok ilhamlar aldım ve hayatımın çeşitli alanlarında kullandım.
Kaleminizin lekesi hiç bitmesin…
Saygılarımla…
İnsan, kendi öz be öz kardeşinin (üstelik 40 seneden fazla zamandır) yazdığı her yazıda bu kadar şaşırabilir mi?
İnanılmaz güzel olmuş..
(sana küçükken yaptığım tüm kötülükler ve çektirdiğim acılar :) için özür diliyorum;
korktum valla uzaylı mısın nesin sen?)
Merhaba Tunc,
“c”de nokta var
dedi esim
OK – Tunç :)
Ne haber var
senden?
Selam var
sana
SuleymanVeBen’den :)
PS: Chaos is the law of nature; order is the dream of man….
Cheers,
Suleyman.
Gün vardır insanların düştüğü; gün vardır insanların yükseldiği.
Tuhaftır ama biz sosyal yaşam kurallarına adapte olmuş memeli hayvanlar olarak, düşmemiz ve yükselmemiz nedense hep yaşantılarımıza bağımlıdır. Oysa kurtulsak insan bağımlılığımızdan, oysa geride bıraksak bize törelerle geleneklerle oya gibi işlenmiş davranış şekillerini. Oysa Amerikan toplumu olsak mı olmasak mı?
Hani Cuma ve Cumartesi akşamları publarda dibine kadar bira dostluğu; ama Pazartesi sabahı evimde yangın çıktı diye arasan??kusura bakma işe yetişmeliyim?? cevabını verecek dostluklar mı?
Ya da aşklar? Sanal aşklar. Bir msn avatarı ile başlayıp başka bir msn avatarı ile bitebilen aşklar. Kendinden mesul olamayan, büyümeye çalışan, ama bir ?aşk?ın sırtından büyüyemeyeceğini bilemeyenler.
Ya da dostum diyenler. Ama dostlukları kaçamak yaşadıkları zaman dilimlerine bağlı olanlar?
Ya da affetmeyen yaptırımcı ebeveynler mi?
Fazla sevgiden maraz doğar. Yok aslında orijinali böyle değil bu lafın, ama meali bu.
Kaçımız sevdik verdik te o anlamadı dedik. Kaçımız sevemedim veremedim ama ısrar etmedi dedi. Kaçımız sevseydi ben zaten her şeyi sonuna kadar vermeye hazırdım dedi. Kaçımız çok sevdi ben de sevdim ama olamadı dedi?
Bunların cevabı yok sayın okur. Cevap arayıp da okuduysan üzgünüm.
kahtalı mıçı.. cok severim:)
Sevdiğim bir insan var şimdi yanından geldiğim..
Havada aŞk kokusu var içime çekmekten bıkmadığım…
Tunç ellerine sağlık yine leziz bir yazı olmuş…
gerçekten güzel ve hatta süper bir yazı olmuş.. yüreğinize sağlık.
güzel dizeler…
bu dizelerde daha yazılmamış çok şey “VAR” sanırım bütün bu varların toplamında kaos var :)
Kaos ne demek bilmiyorsanız benim sitemde açıklaması var, bir matematik kuramıdır. (Laplace Şeytanı, Kaos ve Kelebek Etkisi.)
Kördüğüm içinde olduğumu düşünürken, yalnız olmadığımı gösteren dizeler..
Çok net ve etkili olmuş, tebrikler :)
Selam Tunç,
Bana EDGAR ALLAN POE’nun dizelerini hatırlattın.
En mutlu gün en mutlu saat
Kurumuş körelmiş yüreğimin bildiği,
En büyük umutları gücün ve gururun
Hissettiğim, geçip gitti.
……
Çünkü onun kanatlarındaydı kara alaşım
Ve çırptıkça-bir öz dökülüyordu
Öldürmeye yeterli
Onu bilen bir ruhu.
Kaos bunun neresinde?
“Sorgulayanlar var,
daraldığım.”
güzel dizeler…
Var olmak kadar mucizevi
Tanrının varlığı gibi
Sonsuz bir sevgi içimdeki
Tanrının varlığı gibi.
Eline sağlık Tunç.
hayattan parcalarin birlestirilmis hali bu siir.
her dortukte kendimle ilgili birseyler bulup dusundum.
dusunmeye de devam edecegim.
tesekkurler Tunc.
hergün bakamıyorum yazılarına belki her an takipte olamıyorum. ama çok ilginçtir bazen öyle oluyor ki en ihtiyacım olan zamanda, en söylemek istediklerim ve en içimden geçenleri okuyorum senin cümlelerinle.
çok güzel ve sade olmuş eline sağlık…
Yüreğine sağlık Tunç Abi… Her satısı o kadar çok hayata dokunuyor ki anlatamam…
Sevenler var,
güç aldığım.
Çok sevdiklerim var,
zayıfladığım.
Bu satırlar yeterli bir şeyleri anlatmaya
“Beni bana anlatanlar var,
tanımadığım.
Kendimi dinlediğim anlar var,
yaşadığım?”
4 satırdan uzun bir dörtlük oldu benim için…….. Kendimizi dinleyecek zaman bulmak ve uzun uzun yaşamak gerekiyor hayatı…